Ο τότε 15ετής και ο χώρος των αδέσποτων σήμερα

Όταν ξεκινούσαμε την δημιουργία του χώρου για τα αδέσποτα, το 1995, κάποιοι ήταν 15 χρονών. Πρέπει να ήταν μαθητές στο Γυμνάσιο. Θα θυμούνται βέβαια τα ζόρια που πέρασαν στο Λύκειο, την αγωνία να πετύχουν στο Πανεπιστήμιο και τον αγώνα που έκαναν να πάρουν το πτυχίο. Τελικά τα κατάφεραν και μπράβο τους. 

Δεν έγιναν μόνο Δικηγόροι, έγιναν και Δήμαρχοι.

Εμείς όλο αυτό το διάστημα, πάνω από 20 χρόνια, καταδικαστήκαμε –εθελοντικά- σε ισόβια. Κόψαμε την προσωπική μας ζωή, δεν είχαμε δικαίωμα ούτε σε τριήμερες διακοπές και μετά την δουλειά μας βρισκόμασταν στο κτήμα. Επιλογή μας και δεν το μετανιώσαμε. Ξοδέψαμε ότι είχαμε για τα αδέσποτα. Και πάλι δεν το μετανιώσαμε.

    Και έρχεσαι σήμερα, ο 15ετής τότε, να τα πάρεις όλα πάνω σου για την επιλογή σου να βοηθήσεις την μία μόνο φιλοζωική του Δήμου σου. Μαγκιά σου Δήμαρχε, αλλά ρώτα και κανέναν παλιό πολιτικό για τους εκάστοτε παρατρεχάμενους. Να σου πει την γνώμη του.

Εμείς δεν σ’ έχουμε ανάγκη. Ούτε θα σε παρακαλέσουμε, ούτε θα σου πούμε ψέματα ότι θα σε ψηφίσουμε. Γι αυτό και δεν θα έχουμε να χωρίσουμε κάτι μελλοντικά. Δεκάδες άνθρωποι μας βοηθούν από το διαδίκτυο με τροφές. Και να σου πούμε ότι οι επιλογές σου είναι λάθος σ’ αυτή την περίοδο θα μας χλευάσεις. Αν θες την γνώμη μου όμως, Δήμαρχε, δεν πας καλά.